Asymetryczny łuk MÉCA – wysoki na 37 m i szeroki na 120 cm – zaburza perspektywę i zanikające punkty. – Budynek tworzy pojedynczą pętlę, rozciągającą się od dawnych rzeźni po brzeg Garonne, z pustą przestrzenią pośrodku, gdzie zbiegają się promenady prowadzące z dwóch stron centrum – tłumaczy duński architekt Bjarke Ingels, założyciel BIG. Ta nowa multidyscyplinarna przestrzeń artystyczna została stworzona w samym sercu coraz bardziej popularnej okolicy przy dworcu kolejowym Saint Jean w lewobrzeżnej części Bordeaux.

Pod jednym dachem, na ponad 13 000 mkw. oferowanych przez MÉCA swoją działalność zlokalizowały trzy organizacje: FRAC (regionalna kolekcja sztuki współczesnej), OARA (specjalizująca się w performansie) i ECLA (kino, literatura i sztuki audiowizualne). Prezydent regionu Nowa Akwitania, Alain Rousset chciał „magicznej, transparentnej przestrzeni, która sprzyja przemieszczaniu się pomiędzy miastem, nadbrzeżem i stacją kolejową” – i właśnie to udało się osiągnąć, otwierając oficjalnie „regionalny hub dla aktywności związanych z kulturą”.

- Wyznacznikiem była zarówno zewnętrzna geometria budynku, jak i przestrzeń wewnątrz – opowiada Ivan Mata z Freaks Architecture. – Nasi inżynierowie przeprowadzili w trakcie konsultacji wiele symulacji, tak żebyśmy mogli wykorzystać okładzinę o jak najmniejszej grubości.

Budynek jest pokryty około 4 800 prostokątnych prefabrykowanych paneli betonowych (w większości o wymiarach 3,6 x 0,6 m), z użyciem niewidocznego systemu mocowania. – Bezpieczne umieszczenie ciężkich paneli – każdy z nich ważył około 250 kg – przedstawiało się jako prawdziwe wyzwanie, zwłaszcza biorąc pod uwagę ich nachylenie w wielu miejscach.

Zespół projektowy przetestował też różne rozmiary dla setek okien, które miały być umieszczone zgodnie ze specyficznym wzorem w fasadzie. – W końcu zdecydowaliśmy się na okna o wysokości zaledwie 60 cm – tłumaczy dalej Mata. – Ich zadaniem było m.in. ograniczenie nagrzewanie się pomieszczeń pod wpływem słońca, ale jednocześnie zapewnienie maksimum naturalnego światła we wnętrzach.

Coveris, firma specjalizująca się w szkle architektonicznym, wykorzystała profile Reynaers Aluminium w 976 oknach, pionowej i nachylonej ścianie osłonowej oraz w monumentalnych drzwiach wejściowych.

Wysokość nieotwieranych i uchylnych okien (60 cm) jest stała, za to szerokość zróżnicowana. Nachyloną ścianę osłonową skonstruowano z użyciem systemu CW 50, a na tarasie widokowym wykorzystano system przeszklonych drzwi przesuwnych CP 130-LS (6 skrzydeł). Wejście ma imponujące rozmiary – wysokość 2,5 m i szerokość niemal 12 metrów.

– Ten wyjątkowy projekt realizowaliśmy według konkretnych wytycznych. Wszystkie profile miały mieć surowe, aluminiowe wykończenie, ale przede wszystkim niezbędna była nieprawdopodobna precyzja wykonania, dzięki której możliwe było osiągnięcie zamierzonego przez architektów efektu.

Ostateczna jakość fasady pokazuje, jak świetnie poradzono sobie z wyzwaniem.