't Rabot

Gandawska dzielnica Rabot leżąca wzdłuż pasa XIX-wiecznej zabudowy miejskiej poddawana jest gruntownej „operacji plastycznej”. Za pomocą planu „Mosty prowadzące do Rabot” Zarząd Miasta chce ponownie przyłączyć tę dzielnicę do śródmieścia. Stare poprzemysłowe budynki przędzalni położone przy śródmiejskiej obwodnicy, które w XIX wieku były chlubą tej dzielnicy otrzymają nowe funkcje. Zlokalizowane zostaną w nich mieszkania, biura i sklepy oferujące artykuły o ekskluzywnym wzornictwie. Po drugiej stronie obwodnicy, na terenie dawnej kolejowej stacji rozrządowej, wzbudzają teraz zachwyt usytuowane w parku nowe budynki: gmach Sądu w Gandawie i młodzieżowe centrum spotkań.  

W centrum obszaru XIX-wiecznych przędzalni architekci z biura G+D Bontinck zaprojektowali nowy biurowiec, znany pod nazwą „rabotkantoren”. Dzielnica Rabot, posiadająca atuty takie jak – położenie wzdłuż śródmiejskiej obwodnicy i możliwości dogodnego dojazdu środkami komunikacji miejskiej, stanowiła idealne miejsce na wzniesienie biurowca. Ponadto, leży ona blisko zabytkowego śródmieścia - w odległości, którą można bez trudu pokonać pieszo. Biurowiec zwrócony jest swoją węższą stroną o zamkniętej konstrukcji w kierunku obwodnicy. Źródłem inspiracji przy jego projektowaniu był zamknięty charakter budowli „Rabot” XV-wiecznej śluzy powodziowej z dwiema wieżyczkami i jej mury wykonane z kamienia naturalnego. Przednią i tylną ścianę zewnętrzną biurowca wykonano z betonowej prefabrykowanej płyty fasadowej z chropowatym żwirowym wykończeniem licowym, dzięki czemu jest ona odporna na zabrudzenia, chroni przed hałasem i uniemożliwia zaglądanie do wewnątrz. Fasada przednia i tylna silnie kontrastują z bocznymi ścianami budynku o otwartej konstrukcji i architekturze high-tech. Są to całkowicie przeszklone fasady z osłonami przeciwsłonecznymi i „poarkadową” galerią. Choć ściana zwrócona w stronę ulicy sprawia wrażenie zamkniętej, jest to budynek o otwartym, przejrzystym wyglądzie. Dzięki przeszklonym fasadom bocznym z lokali biurowych usytuowanych na niższych kondygnacjach widać wewnętrzny ogród. Z najwyższego piętra otwiera się widok na zabytkowe śródmieście Gandawy z górującymi nad nim trzema wieżami. Galeria prowadzi do centralnej przestrzeni, w której przyjmowani są odwiedzający oraz do korytarza z wejściami do biur, a także do parkingu podziemnego leżącego na zapleczu budynku oraz do wewnętrznego ogrodu. Sam biurowiec ma prostą konstrukcję. Pomiędzy dwiema węższymi ścianami szczytowymi znajdują się fasady poprzeczne z lamelową osłoną osadzoną w konstrukcji ramowej, za którymi kryją się cztery piętra z lokalami biurowymi. W centralnym miejscu budynku znajduje się otwarty szyb windy i klatka schodowa przeszklona na całej wysokości. Umożliwiło to podział budynku na dwie autonomiczne części biurowe. Kierunek, w jakim zwrócone są węższe ściany budynku o zamkniętej konstrukcji i jego otwarte fasady boczne jest bardzo korzystny dla funkcji biurowej. Przeszkolone fasady wychodzą na północny wschód i południowy zachód, dzięki czemu mogą wpadać przez nie promienie niskiego porannego słońca. Przed wysokim słońcem chronią osłony przeciwsłoneczne i zamknięta konstrukcja węższych ścian zewnętrznych budynku.  

WYBÓR ALUMINIUM

„Przy wyborze aluminiowych profili okiennych do wykonania fasad odgrywały rolę dwa aspekty” – mówi Bert Dekeyser z biura architektów G+ D Bontinck, kierownik projektu- „czynniki architektoniczne i czynniki programowe.” Architekci zamierzali w zasadzie zaprojektować budynek o wyglądzie high-tech ze ścianami osłonowymi i osłonami przeciwsłonecznymi. Aluminium było materiałem doskonale pasującym do tej koncepcji. Ponieważ w czasie projektowania początkowo nieznany był jeszcze ostateczny użytkownik tego budynku, zamawiający chciałby zapewniono jak największą elastyczność i przyjazność dla użytkowników. Budynek zaprojektowano w taki sposób, by z centralnej przestrzeni przejściowej można było podzielić go na dwie odrębnie zamykane części. Przy doborze materiałów bardzo silną uwagę zwracano na trwałość i konserwację. Także i w tym praktycznym aspekcie wybór profili aluminiowych był zgodny z wymogami zamawiającego. W trakcie budowy wprowadzono w projekcie kilka zmian w celu uwzględnienia surowszych standardów energetycznych, jakie będą obowiązywać w przyszłości. Zwiększono współczynnik izolacyjności podwójnych szyb oraz wybrano smukłe profile z systemu CW 50 o dobrej izolacyjności termicznej. Do profili tych zamocowane zostały balkony do wykonywania obsługi konserwacyjnej i lamelowe osłony przeciwsłoneczne. Znaczna odległość pomiędzy osłoną, a przeszkloną fasadą, kąt nachylenia lameli, minimalne wymiary profili i minimalne odległości pomiędzy poziomymi listwami szyb, pozwoliły uzyskać wielką przejrzystość fasady i zapewnić wysoką efektywność energetyczną.