Tiensevest Office Complex

Wysoki gmach Urzędu Prowincji w Leuven, znajdujący się pomiędzy linią kolejową a obwodnicą, był przez kilka lat jedynym przykładem zmian na tym terenie. Od niedawna to już przeszłość. W szybkim tempie wzniesiono tam bowiem pięć połączonych ze sobą biurowców. Stanowią one realizację projektu biura architektów Crepain Binst Architecture en Archi+I, która zapoczątkowała budowę nowych obiektów biurowych w okolicy dworca kolejowego w Leuven.   Inwestycję tę, w połączeniu z budową gmachu Urzędu Prowincji i zagospodarowaniem obszarów otaczających tory kolejowe, zrealizowano w ramach planu zagospodarowania terenu położonego wzdłuż zachodniego odcinka torów kolejowych (Masterplan Westelijke Spoorgeul). Plan ten został opracowany w 1997 roku przez zespół projektowy planowania urbanistycznego kierowany przez Marcela Smetsa, obecnego Flamandzkiego Mistrza Architektury (który określa politykę Flandrii w zakresie architektury i budownictwa). W planie przewidziano nową linię zabudowy biegnącą wzdłuż terenów leżących pomiędzy torami kolejowymi a obwodnicą Leuven, posiadającą na krańcach dwa punkty zakotwiczenia: Urząd Prowincji i Flamandzkie Centrum Administracyjne (Vlaams Administratief Centrum, VAC).  

Szklany postument

Nowy kompleks biurowców banku KBC składa się z pięciu odrębnych pięciokondygnacyjnych budynków stojących na ciągłym, przeszklonym „cokole” o długości 300 metrów, w którym zlokalizowano wszystkie publiczne funkcje KBC i Urzędu Miasta Leuven. Ten prawie 5-metrowej wysokości „cokół” ma od strony torów kolejowych dwupoziomową fasadę typu split-level, dzięki której powstało duże otwarcie dające z jednej strony widok na obwodnicę, a z drugiej na tory. Pod „cokołem” znajduje się publiczny parking rowerowy na 5000 miejsc, przeznaczony dla dojeżdżających pracowników kompleksu biurowców oraz użytkowników z zewnątrz. Pod parkingiem rowerowym znajduje się podziemny parking samochodowy na 684 miejsca, który może działać niezależnie od znajdującej się nad nim zabudowy. Pomiędzy oszańcowaniem (obwodnica) a budynkami powstanie park publiczny z zieloną promenadą spacerową, stanowiącą przejście dla pieszych, łączące znajdujący się przed dworcem plac Martelaarsplein z wyżej położonym placem Provincieplein. „Cokół” biurowców i park tworzą strukturalny kręgosłup całego kompleksu i otoczenia.  

Dynamiczny wygląd elewacji

Każdy z pięciu budynków tworzących ten obiekt ma kształt litery “U”. Są one na przemian zwrócone otwartą stroną w kierunku obwodnicy lub w kierunku torów kolejowych. Stworzono w ten sposób dynamiczną fasadę o naprzemiennie wąskich, szerokich i cofniętych częściach. W niektórych miejscach części te połączone są ze sobą całkowicie transparentnymi mostami powietrznymi. Każdy budynek posiada dwa centralne trzony, wokół których koncentruje się cyrkulacja ruchu. Budynki zaprojektowano z zastosowaniem wymiaru modułowego wynoszącego 135 cm, który umożliwia zróżnicowany rozkład pomieszczeń biurowych. Ponadto zastosowanie tego wymiaru modułowego pozwoliło uzyskać jednolity, rytmiczny podział fasad. Elewacje pięciu budynków są architektonicznymi wariacjami na ten sam temat – wszystkie wykonane z granitu i szkła, jednak każda posiada własny podział okien i inną fakturę. Ponadto, lico każdego budynku ma inny kolor: karminowoczerwony, śnieżnobiały, oliwkowozielony, kryształowoczarny i żółtozłoty. Granitowi nadano szorstkości, poddając go obróbce strumieniem wody za pomocą dyszy wodnej, dzięki której uzyskano efekt „postarzałej” powierzchni.  

Zintegrowane rozwiązanie

Okna pięciu biurowców wykonano z zastosowaniem profili CS 77. W dwóch budynkach granit tworzy występ węgarkowy uszczelniający połączenie ściany szczelinowej z oknem – dzięki temu można było zastosować standardowy system. Ponieważ w pozostałych trzech budynkach granit nie tworzy na wysokości okien węgarka, architekci, by uszczelnić połączenie okna ze ścianą szczelinową, zastosowali od strony zewnętrznej obramowanie aluminiowe. Należało w ten sposób zamontować dużą ilość okien, zatem poszukano zintegrowanego rozwiązania. Wraz z architektami i firmą Reynaers Aluminium, zaprojektowano odpowiedni wariant profilu CS 77, którego wykonania podjęła się firma Hegge z Hamont-Achel, produkująca konstrukcje metalowe. „Wariant, który zaprojektowano, umożliwia wpięcie profilu ramy okiennej w profil węgarkowy – wyjaśnia Wim Moors, kierownik projektu z firmy Hegge – dzięki temu nie są potrzebne żadne widoczne elementy mocujące, takie jak śruby.” Poza tym zastosowanie tego rozwiązania pozwoliło znacznie skrócić czas montażu dużej ilości profili okiennych w tych trzech budynkach.  

Ekskluzywność

Uwaga, jaką poświęcono zaprojektowaniu i wykonaniu profili okiennych jest znamiennym przykładem zaangażowania architektów i wykonawcy w realizację tego kompleksu. Detale elewacji nadają obiektowi indywidualności i ekskluzywności – cech zwykle ignorowanych przy projektowaniu biurowców. Ponadto położenie budynków oraz różnobarwność i rytmiczność ich elewacji nadają ulicy zróżnicowany wygląd a kompleksowi otwarty charakter, stanowiący odstępstwo od jednolitości, jaką cechuje się wiele szeroko zakrojonych inwestycji. Dzięki temu kompleks biurowców banku KBC bezsprzecznie wzbogacił architektonicznie miasto Leuven.