Grands Moulins de Pantin

Biuro architektów Reichen Robert & Associés, które zwyciężyło w zorganizowanym w 2001 roku konkursie podjęło wyzwanie dokonania przekształcenia XIX-wiecznego obiektu przemysłowego „Grands Moulins de Pantin” w kompleks biurowy o powierzchni 50.000 m2, który miał spełniać wymogi niezależnego systemu HQE (Wysokiej Jakości Środowiskowej), stanowiący środek oceny i monitorowania zrównoważonego budownictwa i mającego na celu ulepszanie jakości środowiskowej nowych i istniejących budynków. Aspekty środowiskowe powinny być integrowane na każdym etapie procesu realizacji, w tym w podczas planowania, projektowania, budowy i zarządzania obiektem. Inwestycja Grands Moulins spełniła wymogi HQE w zakresie projektu i realizacji budowy. Około 22.000 m2 powierzchni tej inwestycji zajmowało kilka starych budowli, które postanowiono zachować i odrestaurować. Choć obiekt ten nie był ujęty na żadnej liście zabytkowych budynków, jego określone elementy stanowią dziedzictwo przemysłowe, które wymagało ochrony, wyjaśnia Bernard Reichen. ,,Mieliśmy jasne pojęcie tego, co należało zrobić: musieliśmy znaleźć sposób na przywrócenie tego obiektu do życia w kontekście nowej działalności, jaka miała być w nim prowadzona. Mając to na celu, zachowaliśmy wszystkie główne konstrukcyjne elementy architektoniczne definiujące wizerunek tego obiektu.’’

Równowaga pomiędzy odrestaurowanymi i nowymi elementami

Skrupulatna praca przy realizacji tej inwestycji obejmowała rozbiórkę wewnętrznych elementów budynków, usunięcie z nich silosów i maszyn, położenie nowych podłóg i w wielu przypadkach również wykonanie nowego licowania elewacji. Zachowano trzy wysokie budynki z mansardowymi dachami. Dwa silosy wyburzono, zaś trzeci, zwany wielkim młynem, wychodzący na kanał, został odrestaurowany. W jego wysokiej betonowej konstrukcji, licowanej drobną czerwoną cegłą przebito szeregi otworów na nowe okna, które zamontowano z użyciem systemu Reynaers XS 50-VEC. W miejscu wyburzonego w latach 50-tych ubiegłego wieku zakładu przerobu kaszy manny wzniesiono nowy, prosty, trzykondygnacyjny budynek. Cegłę – charakterystyczny dla tego kompleksu materiał budowlany – zastosowano zarówno w restaurowanych, jak i w nowych budynkach. Młyny, lśniące teraz jak nowe, zachowały swoją wysoką sylwetkę. W jednym z nich pośrodku nadal widoczna jest kotłownia z ognioodpornej cegły i była maszynownia. Budynek ten otwarto obecnie na przestrzeń zewnętrzną za pomocą szkła.