Eleven Brindleyplace

Nowy biurowiec firmy Glenn Howells stanowi ostatni element układanki długotrwałego, zakrojonego na szeroką skalę projektu rewitalizacji terenu Brindleyplace. 17-hektarowy obszar położony w pobliżu centrum miasta Birmingham przekształcono z opuszczonego terenu poprzemysłowego w rozległą miejską dzielnicę. Historia tego sukcesu, osiągniętego przez deweloperów z firmy Argent, Terry’ego Farrella i Johna Chatwina (opracowali plany zabudowy), oraz przez Urząd miasta (przywrócił obszar do ponownego użytkowania), nie przebiegała jednak bez trudności. Brindleyplace to powstała w XIX wieku część Birmingham, posiadająca charakter „przemysłowej elektrowni” tego miasta. Jednak jak to miało miejsce także w innych regionach Wielkiej Brytanii, przemysł podupadł tu w XX wieku, w wyniku czego w latach 80-tych budynki znajdujące się w Brindleyplace nie były już użytkowane. Potrzeba było ogromnych wysiłków, by zapewnić starym budynkom fabrycznym nowe życie. Trzech deweloperów próbowało uporać się z tym zadaniem lecz wysiłki dwóch pierwszych zakończyły się niepowodzeniem, m.in., z uwagi na trwający na początku lat 90-tych kryzys gospodarczy. Ostatecznie firma deweloperska Argent, która zakupiła ten teren za symboliczną cenę, podjęła się ogromnego wysiłku modernizacyjnego, dając mistrzowski popis planowania urbanistycznego. Podstawowym założeniem rewitalizacji dzielnicy Brindleyplace (mimo jej wewnętrznego zróżnicowania architektonicznego) było stworzenie przyjaznego dla pieszych otoczenia, w którym budynki na poziomie parteru będą posiadać arkady zapewniające drożność komunikacyjną. CABE, brytyjska organizacja czuwająca nad optymalnym projektowaniem przestrzeni miejskiej, uznała inwestycję za sukces, chwaląc ją za dobre wyczucie miejsca, obiekty publiczne oraz za to, że zintegrowano ją z kanałem stanowiącym jeden z najbardziej charakterystycznych elementów dzielnicy Brindleyplace.

PUNKT ORIENTACYJNY

Nowy budynek firmy Glenn Howells wzniesiono na trudnym terenie o niemal trójkątnym kształcie, wklinowanym za dominującym architektonicznie budynkiem hotelu. W zamyśle inwestora inwestycja miała stać się obiektem stanowiącym punkt orientacyjny na tym obszarze. Większość budynków otaczających nowy kompleks biurowy Howells posiada podobną, niewielką wysokość oraz lico wykonane z cegły. Nowo powstały budynek jest natomiast ich przeciwieństwem: smukły i wysoki, z fasadą zbudowaną ze szklanych tafli w anodowanym obramowaniu, złożony z dwóch odrębnych brył połączonych ze sobą za po-tów z biura Glenn Howells Architects, którzy pragnęli stworzyć nacechowany elegancją punkt orientacyjny. Zasadnicze znaczenie ma również fakt, że ponownego oszklenia całej tej konstrukcji można dokonać od wewnątrz, dzięki czemu jest ona systemem „odpornym na przyszłość”. Wschodnią, północną i zachodnią elewację obiektu zamocowano za pomocą elementów żebrowych z aluminium, które dodają głębokości płaszczyznom fasad oraz odgrywają istotną rolę środowiskową, zapewniając zacienienie i zapobiegając nadmiernemu nasłonecznieniu.

DETALE

Gdy realizacja inwestycji Brindleyplace była jeszcze w powijakach i wznoszono pierwsze budynki biurowe, zostały wybudowane wielkie płyty posadzkowe, w rezultacie czego powstało zbyt wiele tego rodzaju obiektów. Dlatego też wnętrze innej inwestycji zlokalizowanej na tym terenie postanowiono zaaranżować zupełnie inaczej. Wnętrze przestrzeni biurowej Eleven zaprojektowano tak, by mogły zajmować ją firmy małej i średniej wielkości, z nadzieją, że przedsiębiorstwa o charakterze twórczym zlokalizują tu swoją siedzibę. Stało się tak już m.in. z firmą deweloperską Argent, która przeniosła do Eleven swoje biura z Birmingham. W kolejce czeka już także przedsiębiorca, który zamierza otworzyć na parterze biurowca bar i restaurację. Mimo że biurowiec Eleven jest prawdziwą manifestacj nowoczesności, architekci dołożyli ogromnych starań, by wyposażyć go w detale nawiązujące swym charakterem do jego przemysłowego otoczenia. Anodowane ramy i elementy żebrowe przeszklonych ścian nie zostały po prostu pomalowane proszkowo. Jak dumnie zaznacza Michael Cruise, wykonano je w różnych kolorach, nadających im ciepły i naturalny wygląd, nawiązując w ten sposób do ceglanych budynków wiktoriańskich w dzielnicy Brindleyplace. Na sukces tej inwestycji niewątpliwie złożyła się także współpraca z firmą Reynaers, która przyczyniła się do stworzenia przyciągającego wzrok punktu orientacyjnego w dzielnicy Brindleyplace.